Początki Ośrodka Kultury w Pomiechówku sięgają roku 1976, kiedy na sesji Gminnej Rady Narodowej został przedłożony projekt powołania samorządowej instytucji kultury. Jako siedzibę wyznaczono budynek niedziałającego już kina ADA. Gminny Ośrodek Propagandy i Kultury, bo taka była pierwsza nazwa, został oficjalnie powołany 1 stycznia 1977 roku. W czasie, gdy w planowanej siedzibie prowadzony był generalny remont, GOPiK już zaczynał organizować swoją działalność. Uroczyste otwarcie odbyło się 11 kwietnia 1978, a wydarzeniu towarzyszyła wystawa malarstwa Zuzanny Rechowicz i Andrzeja Piątkowskiego, artystów, absolwentów Akademii Sztuk Pięknych.
Jak możemy przeczytać na pierwszych stronach kroniki: GOPiK czyli Gminny Ośrodek Propagandy i Kultury powołano z dniem 1 stycznia 1977 roku. Warszawski Ośrodek Kultury przydzielił budżet, wygospodarował etaty. Już w następnym miesiącu odbył się Młodzieżowy Sejmik Kultury, na którym spotkali się gospodarze Gminy z aktywem młodzieży. Debatowano nad aktualną sytuacją kulturalną w gminie. Zgłoszono wnioski pod adresem mobilizującego się do aktywnej pracy GOPiKu. W kwietniu kadra Gminnego Ośrodka Propagandy i Kultury była już w komplecie. Pracę swą rozpoczęliśmy z wielkimi nadziejami, aczkolwiek w dość specyficznych warunkach: brak było pomieszczeń i sprzętu. Zamieszkaliśmy w pokoju Komitetu Gminnego. Sali, sprzętu, instruktorów, samochodu, użyczyła nam Zbiorcza Szkoła Gminna. Zainteresowanie okazały miejscowe instytucje i ośrodki wypoczynkowe. Systematyczny instruktaż otrzymywaliśmy od Warszawskiego Ośrodka Kultury. Dzięki tej pomocy, już w maju 1977 roku, byliśmy w stanie zorganizować przegląd teatralnych zespołów dziecięcych, który stał się doskonałą okazją do wymiany doświadczeń artystycznych. W spotkaniu udział wzięli pracownicy WOK-u, reżyser Halina Machulska, opiekunka dziecięcego zespołu teatralnego z Ochoty oraz instruktorzy naszego ośrodka. Zespół rytmiki dziecięcej z Pomiechówka zaprezentował program pod tytułem „Byczek Fernando”. Występ został wysoko oceniony i stał się przedmiotem żywej dyskusji.
Prace w ośrodku rozpoczęliśmy od zebrań otwartych. Informowaliśmy społeczeństwo Pomiechówka czym będzie się zajmować nowa instytucja, jaką rolę w środowisku będzie spełniać. Przeważającą część słuchaczy stanowiła młodzież. Przy jej pomocy podjęliśmy próbę ustalenia, jakie formy kulturalne na terenie naszej miejscowości będą odpowiednie, na jakie istnieje zapotrzebowanie. Wnioski ze spotkań były jednoznaczne – istniało zapotrzebowanie na kulturę tak zwaną masową, najprostszą, docierającą do wszystkich. Organizowane co dwa tygodnie wieczorki taneczne stały się okazją nie tylko do zabawy, ale także formą zachęcenia młodych ludzi do udziału w innego typu imprezach, wieczorkach poezji, spotkaniach z literatami, koncertach Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, festynach, występach Estrady, wystawach.
